روز جمعه، ١٧ بهمن (٦ فوریه)، هیات ایرانی متشکل از محمدجواد ظریف، وزیر خارجه، عباس عراقچی و مجید تخت روانچی، معاونان این وزارتخانه …
و از اعضای ارشد گروه مذاکره‌کنندگان هسته‌ای جمهوری اسلامی و تعدادی از اعضای دیگر این گروه برای شرکت در پنجاه و یکمین نشست اجلاس امنیتی مونیخ تهران را به مقصد آلمان ترک کردند.
این اجلاس به طور سالانه در مونیخ برگزار می شود و در نشست سال جاری، جان کری، فرانک والتر اشتاین‌مایر، فیلیپ هموند و لوران فابیوس، وزیران خارجه آمریکا، آلمان، بریتانیا و فرانسه، و تعداد دیگری از مقامات و شخصیت‌های کشورهای مختلف شرکت دارند.
این چهار کشور، در کنار روسیه و چین و نماینده اتحادیه اروپا اعضای گروه ١+٥ را تشکیل می‌دهند که به نمایندگی از سوی جامعه جهانی، در مذاکرات برای حل و فصل پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی شرکت دارند. در چند سال اخیر، دولت‌های روسیه و چین معمولا نمایندگانی را به اجلاس سالانه مونیخ اعزام کرده‌اند اما به نظر نمی‌رسد که حضور آنان در اجلاس سال جاری در سطح وزیران خارجه باشد.
پیشتر، منابع جمهوری اسلامی تایید کرده بودند که در حاشیه این اجلاس، مذاکراتی در مورد پرونده هسته‌ای انجام خواهد شد و منابع آمریکایی نیز از برنامه دیدار آقایان کری و ظریف خبر داده بودند اما هنوز مشخص نیست که آیا همه ملاقات‌ها به صورت دوجانبه خواهد بود یا اینکه اجلاسی با شرکت ایران و تمامی اعضای گروه ١+٥ نیز برگزار می‌شود. برخی مقامات ایرانی گفته‌اند که به دلیل اهمیت نقش آمریکا در دستیابی به هرنوع توافقی، مذاکرات دوجانبه آقایان کری و ظریف حساسیت خاصی دارد هر چند شماری از مخالفان دولت، جنبه‌هایی از این دیدارهارا مورد انتقاد قرار داده‌اند.
به نقل از برخی منابع اجلاس نیز گزارش شده است که احتمال دارد در جریان این اجلاس، میزگردی با شرکت وزیران خارجه ایران و برخی کشورهای ١+٥ برگزار شود و ممکن است فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در آن شرکت کند اما این خبر هنوز تایید نشده است.
به گزارش خبرگزاری دولتی ایران – ایرنا – محمدجواد ظریف برگزاری نشست‌های دوجانبه با وزیران خارجه کشورهای غربی عضو ١+٥ در مونیخ را تایید کرده اما گفته است هنوز زمان مشخصی برای این دیدارها تعیین نشده است. همچنین، اعلام نشده است که آیا سایر اعضای هیات ایرانی اعزامی به مونیخ هم در مذاکراتی شرکت خواهند داشت یا نه.
خبرگزاری دانشجویان ایران – ایسنا – گفته است که وزیر خارجه دستیابی به توافق در جریان دیدارهای مونیخ را ممکن ندانسته و گفته است: “چون همه نیستند نمی‌توان توافق سیاسی انجام داد ، در مونیخ تنها مذاکرات را به جلو پیش می‌بریم.”
آقای عراقچی اخیرا در نشستی با معاونان وزیر و کارشناسان کشورهای عضو گروه ١+٥ و همچنین معاون خانم موگرینی شرکت کرد و به گزارش منابع خبری ایران، مشکلات موجود بر سر راه دستیابی به توافق نهایی هسته‌ای موضوع اصلی این مذاکرات را تشکیل می‌داد.
در آذرماه سال گذشته، مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ١+٥ در ژنو سرانجام به توافق مقدماتی شامل توقف و تعلیق بخشی از برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی در برابر تعهد طرف مقابل به تعدیل برخی تحریم‌ها و خودداری از وضع تحریم‌های جدید منجر شد. این توافق یک ضرب‌الاجل شش‌ماهه را برای دستیابی به توافق نهایی تعیین کرده بود. توافق نهایی می‌بایست شامل رفع ابهامات در مورد جنبه‌هایی یاز برنامه‌های اتمی ایران و اطمینان از صلح آمیز بودن آنها در برابر لغو تحریم‌های خارجی باشد اما تا زمان انقضای این ضرب‌الاجل، چنین توافقی به دست نیامد و توافق نهایی به مدت شش ماه دیگر تمدید شد.
از آنجا که در این مدت نیز توافق نهایی حاصل نشد، در آذرماه سال جاری طرف‌های گفتگو با تمدید مجدد تا ١٠ تیرماه سال آینده شمسی موافقت کردند و قرار شد در این فاصله، تلاش برای حصول به نتیجه نهایی ادامه یابد. دو طرف ابراز امیدواری کرده‌اند که تا ماه مارس سال میلادی جاری (اسفند و فروردین) موانع موجود بر سر دستیابی به تحقق نهایی مرتفع شود.
این نخستین باری نیست که مقامات ایرانی در اجلاس مونیخ شرکت می‌کنند و در سال‌های قبل هم گاه از آنان دعوت به عمل آمده است. به خصوص با شدت گرفتن بحران هسته‌ای جمهوری اسلامی، تبادل نظر با مقامات دولتی ایران اهمیتی ویژه‌ای یافته زیرا به نظر برخی کارشناسان، حل و فصل نشدن این موضوع می‌تواند بر صلح و امنیت منطقه اثر بگذارد.
اجلاس امنیتی مونیخ مرکزی را برای تبادل نظر و ارائه پیشنهاد کارشناسان و مقامات کشورهای مختلف و نهادهای بین‌المللی پیرامون مسایل موثر بر امنیت جهانی فراهم می‌آورد.
اجلاس مونیخ در سال ١٩٦٢ توسط ادوارد هاینریش فن کلایست-اشمنتسین، ناشر آلمانی و از مخالفان حکومت هیتلر در زمان جنگ دوم جهانی، پایه‌گذاری شد تا از طریق گفتگو و تبادل نظر کارشناسان و صاحب نظران به ویژه از کشورهای غربی، به پیشبرد صلح جهانی کمک کند. معمولا از سایر کشورها نیز افرادی برای شرکت در گفتگوها دعوت می‌شوند.
این نهاد که ابتدا با نام “کنفرانس امنیتی بین‌المللی” خوانده می‌شد و بعدا نام اجلاس امنیتی مونیخ را بر آن گذاشتند، نخستین جلسه خود را در سال ١٩٦٣ برگزار کرد و از آن زمان، نشست‌های آن هر ساله در شهر مونیخ برگزار شده است. تنها در سال ١٩٩١ به دلیل جنگ اول خلیج فارس و در سال ١٩٩٧ به مناسبت درگذشت فن کلایست-اشمنتسین بود که جلسه‌ای برگزار نشد.
