رویکرد کاملاً دفاعی برخی تیم‌ها، فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران را با گذشته متمایز کرده است.
پیش از این مربیانی مانند اکبر میثاقیان یا فیروز کریمی را با عناوینی چون فوتبال دفاعی، ضد فوتبال یا دفاع اتوبوسی متهم می‌کردند. حالا اغلب تیم‌ها مقابل رقبای قویتر یا در دیدارهای خارج از خانه، از ابتدا تا انتهای بازی به دفاع همه جانبه رو می‌آورند.
دفاع مطلق با وقت‌کشی مکرر آیا تاثیر جام جهانی است و سیستمی که کارلوس کی‌روش در روسیه اعمال کرد؟
حمید مطهری مربی پیکان درباره فوتبال دفاعی تیمش می‌گوید: “شاید شباهت‌هایی بین سبک بازی پیکان و تیم ملی وجود دارد اما دقیقاً ما با همان شکل کار نمی‌کنیم. نمی‌دانم چطور وقتی تیم ملی دفاعی بازی می‌کند و نتیجه می‌گیرد برایش هورا می‌کشند اما از سبک بازی پیکان انتقاد می‌شود.”
عبدالله ویسی سرمربی نفت مسجدسلیمان هم پس از دیدار با پرسپولیس درباره وقت‌کشی بازیکنان تیمش گفت: “اگر هواداران رقیب از سبک بازی ما ناراحت شدند عذرخواهی می‌کنم ولی مگر تیم ملی همینطور در جام جهانی بازی نکرد؟ خیلی از تیم‌ها در جام جهانی به همین شکل دفاع می‌کردند.”
این هفته هم تساوی بدون گل استقلال با فولاد خوزستان، به بحث فوتبال دفاعی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ورزشی دامن زد.
هفته اول، ۳ بازی صفر صفر که این آمار در هفته سوم به ۴ بازی بدون گل افزایش یافت.
خبرگزاری ایرنا در گزارشی با تیتر “میراث دفاعی کی‌روش در لیگ برتر” به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: “امروزه فوتبال در حال تغییر است و دفاع کردن هنر است و یک تاکتیک محسوب می‌شود.”
جلال چراغپور مربی سابق تیم ملی ایران هم معتقد است: “تیم ملی در جام جهانی۳ بازی با ۳ سبک مختلف دنیا داشت. اما شما اینجا ۳۰ بازی مقابل تیم‌هایی انجام می‌دهید از نژاد خودتان با سبک بازی مشابه و مقابل بازیکنان و مربیانی که یا هم‌تیمی سابق‌تان بوده‌اند یا مربیان سابق‌تان.”
آیا دفاع همه جانبه تیم‌هایی که برای نباختن به میدان می‌آیند، متاثر از نگرش کارلوس کی‌روش است؟
عده‌ای موافق و عده‌ای مخالف این مقایسه‌اند اما پاسخ هر چه باشد، تردیدی نیست که تیم‌های دفاعی برای تحمع در زمین خودی و دفاع با چنگ و دندان، واهمه‌ای از انتقادات ندارند و اولویت‌شان کسب امتیاز به هر طریق ممکن است.
bbc
