علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران گفته است که اولین مناقصه نفتی بر اساس قراردادهای جدید مهرماه برگزار میشود.
آقای کاردر احتمال داده است که از میان میدانهای بزرگ نفتی، آزادگان جنوبی اولین میدانی باشد که مناقصه آن در این قالب قراردادهای جدید برگزار میشود.
میدان نفتی آزادگان از بزرگترین میادین نفتی جهان است که در دهه ۱۳۷۰ کشف شد و از بزرگترین اکتشافات نفتی یک قرن گذشته در ایران نام گرفته است.
قرارداد اولیه توسعه این میدان در جریان سفر محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین ایران به ژاپن با شرکت های ژاپنی امضا شده بود، اما به دلیل تشدید تحریمها بر سر برنامه هستهای، پیمانکار ژاپنی از ادامه همکاری با ایران انصراف داد.
توسعه این میدان می تواند ظرفیت تولید نفت ایران را به طور چشمگیری افزایش دهد.
آقای کاردر امروز ۹ شهریور (۳۰ اوت) ابراز امیدواری کرده “با افزایش ۱۵۰ هزار بشکهای تولید روزانه نفت تا پایان امسال یا حداکثر تا پایان دولت یازدهم” تولید نفت ایران به ۴ میلیون بشکه در روز برسد.
از زمان روی کار آمدن حسن روحانی در ۳ سال پیش، دولت او وعده داد که با اصلاح قراردادهای بیع متقابل، جذابیت مناقصه های نفتی و گازی ایران را برای شرکت های بین المللی بیشتر و بهره برداری و عمر میادین انرژی خود را بالا ببرد و تولید روزانه نفت را افزایش دهد.
در حالی که آقای روحانی سال پایانی دوره اول ریاست جمهوری را آغاز کرده، این قراردادها تاکنون به دلیل ادامه مخالفت معترضان، به مرحله اجرا در نیامده است.
مدل جدید قراردادهای نفت و گاز ایران، ابتدا آبان ماه سال گذشته ابلاغ شد اما پس از افزایش مخالفت ها با آن، به درخواست رهبر ایران مورد بازنگری و تصویب مجدد در هیئت دولت قرار گرفت.
بیژن زنگنه وزیر نفت ایران هفته گذشته در جلسه غیرعلنی مجلس ایران، درباره ویژگی قراردادهای جدید نفتی ایران و اصلاحات اعمال شده بر آن توضیح داده بود اما برخی از نمایندگان اظهارات او را قانع کننده ندانستند.
صنعت نفت ایران نیازمند سرمایه گذاری عظیم و فنآوری به روز است، اما به دلیل تحریم های پیاپی به خصوص تحریم های مرتبط با پرونده اتمی در سال های اخیر که در زمستان سال گذشته رفع شد، قادر به تامین نیازهای خود نبوده است.
- مشخصات قراردادهای جدید چیست؟ در قراردادهای قبلی معروف به “بیع متقابل”، شرکت خارجی توسعه میدان نفتی و گازی را آغاز می کرد و در نهایت بعد از دریافت سود و کسر هزینهها آن میدان به ایران تحویل داده میشد. شرکت های خارجی بر اساس این قراردادها در طرح های نفتی سهم مدیریتی نداشتند و صرفا به عنوان پیمانکار با شرکت ملی نفت ایران کار میکردند. در الگوی جدید قراردادها، شرکتهای خارجی با مشارکت یک شرکت ایرانی، قرار است ضمن انتقال فنآوری روز به ایرانی ها، در مالکیت محصول هم با یکدیگر شریک باشند. دولت ایران می گوید در قراردادهای جدید نفتی جذابیت های لازم برای افزایش مشارکت شرکت های خارجی گنجانده شده از جمله برخلاف قراردادهای فعلی، حلقه های مختلف صنعت نفت (اکتشاف، توسعه و تولید) به صورت یکپارچه واگذار می شود. مدافعان الگوی تازه قراردادهای نفتی میگویند با وضع موجود بازار و کاهش شدید قیمت نفت راه دیگری برای جذب سرمایهگذار خارجی وجود ندارد.
bbc