جان مک‌کین، سناتور برجسته آمریکایی درگذشت.
او در یک سال گذشته با سرطان مغز پیشرفته دست و پنجه نرم می‌کرد. از سناتور مک کین به عنوان برترین اخلاق‌مدار حزب جمهوری‌خواه یاد می‌شد.
آقای مک‌کین که از چند ماه پیش به علت سرطان مغز کنگره را ترک و مشغول معالجه شده بود روز گذشته (جمعه) گفت دیگر تمایلی برای ادامه درمان ندارد.
باراک اوباما، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا که در سال ۲۰۰۸ با جان مک‌کین برای ورود به کاخ‌سفید رقابت کرد با صدور بیانیه‌ای به مرگ او واکنش نشان داده و نوشته: “من و جان مک کین از دو نسل متفاوت، دو دیدگاه متفاوتیم و در بالاترین سطح سیاسی روبروی هم رقابت کرده‌ایم. اما در یک چیز با هم مشترک بودیم. در ایدئولوژی که چندین نسل آمریکایی و مهاجران برای آن جنگیده و جان فدا کرده‌اند. این عقیده که آمریکا سرزمینی است که همه چیز در آن ممکن است.”
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا هم که بارها از آقای مک کین به تندی انتقاد کرده بود و حتی دوران اسارات او به عنوان سرباز جنگی در ویتنام را به سخره گرفته بود در توییتر به خانواده مک‌کین تسلیت گفته است.
خانواده سناتور مک کین جمعه (۲۴ اوت) با صدور اطلاعیه‌ای گفته بودند: “او که تا همین الان هم فراتر از انتظارها برای زنده مانده جنگیده و پیروز شده” حالا تصمیم گرفته که به روند درمان سرطان خود خاتمه دهد”.
آقای مک‌کین، ۸۱ ساله، ژوئیه سال گذشته و در حالی که برای یک جراحی ساده و برداشتن یک لخته خون بستری شده بود با تشخیص یک تومور مغزی بدخیم و پیش‌رونده روبرو شد و درمان را با عمل جراحی در بالای چشم چپ خود آغاز کرده بود.
او در طول چهار دهه فعالیت سیاسی خود دو بار برای ورود به کاخ‌سفید نامزد شد اما نتوانست وارد کاخ‌سفید شود. با وجود این، از او به عنوان یکی از محبوب‌ترین چهره‌های سیاسی آمریکا که مردم به چشم یک “رهبر” به او نگاه می‌کردند یاد می‌شود.
با وجود انتشار خبر مرگ آقای مک‌کین در ساعات پایانی شنبه شب، موجی از پیام‌های تسلیت از سوی چهره‌های برتر سیاسی آمریکا و جهان منتشر شده است.
جو بایدن، معاون سابق رئیس جمهوری، سناتور چاک شومر، رهبر دموکرات‌ها در مجلس سنا و میچ مک کانل، رهبر جمهوری‌خواهان در سنا با انتشار بیانیه‌های مجزا نسبت به مرگ آقای مک‌کین ابراز تاسف کرده و “شجاعت، اخلاق‌مداری و انسانیت” او را ستوده‌اند.
جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا هم درگذشت آقای مک‌کین را تسلیت گفته و از او به عنوان یک وطن‌پرست شجاع یاد کرده است.
مک‌کین؛ آخرین بازمانده
امیر پیام، بی‌بی‌سی
برای من چهره جان مک‌کین همیشه با تصویری از یک میتینگ انتخاباتی او در سال ۲۰۰۸ عجین شده است. در آن متینگ، به لطف ماجرایی که دونالد ترامپ به راه انداخته بود و در آمریکایی بودن باراک اوباما تشکیک کرده بود، جمهوری‌خواهان دو آتشه علیه اوباما جیغ می‌کشیدند و می‌گفتند او آمریکایی نیست.
اما جان مک‌کین با کنار بردن میکروفون از مقابل دهان مردی که می‌گفت از رئیس‌جمهور شدن اوباما می‌ترسد جمعیت را متوقف کرد و گفت: “اول از همه باید بگویم که من نامزد ریاست‌جمهوری شدم و بدیهی است که دلم نمی‌خواد (رقیبم) باراک اوباما پیروز شود. اما باید تاکید کنم که او مرد محترمی است و هیچ کس نباید از رئیس‌جمهور شدن باراک اوباما دچار هراس شود.”
گفتن این جملات را ناظران “خودکشی انتخاباتی” جان مک کین تفسیر کردند و او حتی در همان متینگ از سوی هوادارنش هو شد. اما برای من که تازه از ایران به کانادا مهاجرت کرده بودم دیدن اخلاق‌مداری ان هم در قلب کاپیتالیسم، فارغ از گرایشات سیاسی، الهام‌بخش بود.
اتفاقی که در انتخابات سال ۲۰۱۲ تکرار نشد و خب کسی انتظار تکرار آن در انتخابات سال ۲۰۱۶ هم نداشت. این روزها هم که دیگر اخلاق‌گرا ماندن در واشنگتن کم‌کم “ایراد” محسوب می‌شود.
جان مک‌کین که برای شش دوره در مجلس سنای آمریکا از سوی مردم ایالت آریزونا حضور داشته در جریان جنگ ویتنام خلبان بود و پس از منهدم شدن هواپیمایش به مدت ۵ سال اسیر جنگی بود.
او در جریان اسارت به علت شکنجه دچار معلولیت‌های دائمی شد و شاید هم به همین علت همیشه به عنوان یکی از مدافعان سرسخت منع شکنجه شناخته شده است.
آقای مک‌کین از مخالفان جدی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری فعلی بود و احتمالا مهمترین رای او پیش از مرگ نه گفتن به ملغی شدن طرح بیمه درمانی باراک اوباما است.
او در جریان این رای‌گیری در مجلس سنا، به جمع دموکرات‌ها پیوست و با رای منفی خود مانع از برجیده شدن طرح بیمه همگانی معروف به اوباماکر شد.
آقای مک‌کین با وجود این که در یک سال گذشته در صحن علنی سنا حضور فعال نداشت اما همواره نسبت به رویداهای مهم واشنگتن موضع گیری می‌کرد و در آخرین واکنش به دیدار دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین در فنلاند به تندی واکنش نشان داد و از آن انتقاد کرد.
جان مک کین در سال ۱۹۵۴ در آکادمی نیروی دریایی آمریکامککین که بود؟
جان مک کین در سال ۱۹۳۶ در یک پایگاه نظامی آمریکا در پاناما به دنیا آمد.
پدر و پدربزرگش هر دو ژنرال چهار ستاره نیروی دریایی بودند و هم نام او.
در ۱۷ سالگی وارد دانشکده نیروی دریایی شد و بعدها به عنوان خلبان در جنگ ویتنام شرکت کرد.
در سال ۱۹۶۷ پس از هدف قرار گرفتن هواپیمای جان مک کین بر فراز هانوی، با دست و پای شکسته به اسارت درآمد.
ویتنامی‌ها خیلی زود فهمیدند که اسیر جدیدشان پسر فرمانده ناوگان آمریکا در خاوردور است و خواستند آزادش کنند ولی جان مک کین زیر بار این آزادی تبلیغاتی نرفت و ۵ سال در اسارت ماند.
پس از آزادی، مک کین ارتش را با درجه سرهنگی ترک کرد تا وارد دنیای سیاست شود.
او در سال ۱۹۸۲ وارد مجلس نمایندگان شد و از ۱۹۸۷ نمایندگی آریزونا را در سنا برعهده داشت.
جان مک‌کین دو بار برای رسیدن به کاخ‌سفید تلاش کرد.
بار اول در سال ۲۰۰۰ در حالی که می‌تاخت تا در رقابت‌های داخلی حزب جمهوری‌خواه اوج بگیرد، انتشار شایعه‌ای که او را به داشتن یک فرزند نامشروع متهم می‌کرد، باعث شد بازی را به جرج دبلیو بوش واگذار کند.
هشت سال بعد، جمهوری‌خواهان او را به نامزدی خود برای انتخابات ۲۰۰۸ انتخاب کردند تا جانشین جورج بوش شود و روبروی باراک اوبامای دموکرات و جوان بایستد.
این بار نارضایتی از جمهوری‌خواهان به خاطر جنگ عراق و رویارویی با باراک اوباما، نامزد تازه نفس دموکرات‌ها که صحبت از امید می‌کرد باعث شکست او شد.
با وجود این دو شکست، جان مک‌کین در چهار دهه حضور سیاسی‌اش توانست محبوبیت ویژه‌ای برای خود دست و پا کند و تمامی پرچم‌های آمریکا از دقایقی پس از مرگ او نیمه افراشته شدند؛ حتی پرچم بالای کاخ‌سفید که سناتور مک‌کین تا آخرین روز یکی از زهردارترین منتقدان آن باقی ماند.
bbc
