یک آوازخوان زن در اعتراض به استفاده از عنوانهای توهینآمیز در مورد زنان، در کابل کنسرت خیابانی برگزار کرد.
الینا افغان رپخوان تازهکار روز شنبه (۳۰ اسد/مرداد) در نزدیک چهارراه پل سرخ در غرب کابل با خواندن آهنگهای اعتراضی اهالی محله و عابران را شگفتزده کرد.
او گفت: “من امروز این جا آمدهام تا اعتراض کنم. امروز میخواهم دیگر به زن افغان سیاهسر نگویید، بیاحترامی نکنید و به عنوان یک ضعیفه ضعیف نبینید. در کوچه، خیابان و خانه هیچ وقتی به یک بانو سیاهسر و ضعیفه نگویید.”
او تنها چند ساعت پس از انفجاری در شرق کابل که یک کشته و چهار زخمی برجا گذاشت، نسبت به استفاده از عنوانهای توهینآمیز مانند “سیاه سر”، “ضعیفه” و “عاجزه” در مورد زنان اعتراض کرد.
این آوازخوان اجرای خیابانی خود را “من سیاه سر نیستم” نامید و گفت که میخواهد با عبارت “سیاه سر” بجنگد تا مخاطبان را به برخورد احترام آمیز با زنان دعوت کند.
خانم الینا افغان از همه حاضران خواست که با او همصدا شوند و بگویند “زن سیاه سر نیست” و آنها این جمله را تکرار کردند.
او پیشتر برای برای جلب توجه مخاطبان و تشویق آنها برای شرکت در این برنامه، کارزاری را زیر عنوان “من سیاه سر نیستم” به راه انداخته بود.
در افغانستان عنوانهایی از این دست و حتی عجیبتر از آن مانند “پای شکسته”، “کوچ”، “خانه” و “اشتوکها (کودکان)” برای یاد کردن زنان رایج است و مردان کمتر حاضر میشوند که آنها را با نامشان صدا کنند.
بهویژه مادران کمتر با نام خود خطاب میشوند. حتی اعضای خانوادهها مادران را به نام فرزندان آنها خطاب میکنند و به این ترتیب اسامی مادران به فراموشی سپرده میشود.
بیشتر مردان در بیرون از خانه خجالت میکشند که اسامی دختران زنان را یاد کنند و زنان و دیگران را هم کمتر با نام آنها یاد میکنند و بجای نامهای آنها از عنوانهایی مانند “دختر خاله” و “همشیره” استفاده میکنند.
حالا عدم ذکر نامهای زنان در جامعۀ افغانی بهویژه در مناطق روستایی و قبیلهای تقریباً به فرهنگ عمومی تبدیل شده ـ چیزی که الینا افغان علیه آن اعتراض کرده است.
ولی در همان برنامه خیابانی او یکی از مردانی که با او همصدا گفته بود که “زن سیاهسر نیست”، با تاکید بر این که عبارت سیاهسر مرسوم عام و رایج است، به خبرنگار بیبیسی گفت: “سیاه سر شاید عبارت توهینآمیز نباشد، چون یک اصطلاح افغانی است.”
اما یکی از زنان حاضر در این برنامه گفت هرگاه به او “سیاه سر” گفته میشود، رنج میبرد و ناراحت میشود.
خانم افغان را شماری از فعالان مدنی هم همراهی کردند و از مخاطبان خواستند که اعتراض او را جدی بگیرند و برخورد بهتری نسبت به زنان داشته باشند.
از جمله سمیع درهای گفت که دیگر قابل قبول نیست که زنان انسان درجه دوم شمرده شوند، هرچند در حال حاضر نابرابری میان زنان و مردان در جامعه افغانستان یک واقعیت است، ولی اعتراض در برابر همچنان ادامه خواهد یافت.
الینا افغان پیش از این در اعتراض به تیزابپاشی (اسیدپاشی) به صورت زنان برنامه اعتراضی را زیر عنوان “صورت من کجاست” برگزار کرد و در آن رپهای اعتراضی خواند.
bbc