نمایندگان پارلمان استرالیا با تصویب یک لایحه مهم، به پناهجویان ساکن اردوگاه‌های جزایر دورافتاده امکان داده‌اند که در داخل خاک استرالیا درمان شوند.
تصویب این لایحه شکستی تاریخی برای دولت و ضربه‌ای به سیاست بحث‌انگیز مهاجرتی دولت اقلیت اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا، محسوب می‌شود.
استرالیا از سال ۲۰۱۳، پناهجویانی را که قصد دارند با قایق وارد این کشور شوند، به مراکز نگهداری پناهجویان در نائورو و پاپوآ گینه نو می‌فرستد.
منتقدان می‌گویند که این اقدام دولت استرالیا به رفاه و آرامش بازداشتی‌های اردوگاه‌ها به ویژه کودکان آسیب زده است.
پزشکان از مدت‌ها قبل نسبت به امکانات نامناسب پزشکی در این جزایر هشدار داده بودند و سازمان ملل نیز شرایط این اردوگاه‌ها را “غیرانسانی” خوانده بود.
استرالیا همواره از سیاست خود در زمینه نگهداری پناهجویان در اردوگاه‌های خارج از خاک این کشور دفاع کرده و گفته است این کار، مرگ پناهجویان در دریا را متوقف کرده و قاچاق انسان را کاهش داده است.
لایحه‌ای که در مجلس نمایندگان استرالیا تصویب شده، این هفته به مجلس سنا می‌رود و تبدیل به قانون خواهد شد.
چرا تصویب این لایحه مهم است؟
در استرالیا، اینکه یک دولت در رای‌گیری پارلمان شکست بخورد، بسیار نادر است و طی حدود ۸۰ سال اخیر چنین اتفاقی نیافتاده است. علاوه بر آن، دولت در آستانه برگزاری یک انتخابات فدرال در سال جاری میلادی، متحمل چنین شکستی شده است.
در سال ۱۹۴۱، آرتور فدن، نخست‌وزیر وقت استرالیا پس از آنکه موفق نشد رای موافق نمایندگان پارلمان را برای بودجه به دست بیاورد، بلافاصله از مقامش استعفا کرد.
رای امروز پارلمان استرالیا، شکستی برای اسکات موریسون به حساب می‌آید که پنجمین نخست‌وزیر این کشور طی شش سال است و اکنون سوال‌هایی در باره ماندن وی بر سر کار ایجاد شده است. دولت آقای موریسون اواخر سال گذشته میلادی بعد از شکست در انتخابات میاندوره‌ای اکثریتش را در پارلمان از دست داد.
پناهجویان و حامیان آنها از رای پارلمان استرالیا استقبال کرده‌اند.
بهروز بوچانی، روزنامه‌نگار و پناهجوی کرد ایرانی که سال‌ها در اردوگاهی در یکی از جزایر اقیانوس آرام در بازداشت است و اخیرا برنده گرانبهاترین جایزه ادبی استرالیا شد، در توییتی این رای را لحظه‌ای تاریخی برای پناهجویان مانوس و نائورو خوانده است.
علت اصرار برای تصویب لایحه چه بود؟
سال گذشته میلادی، گزارش‌های مربوط به بحران سلامت روانی کودکان ساکن بازداشتگاه‌های پناهجویان، استرالیایی‌ها را به وحشت انداخت. پزشکان گفتند بعضی از بچه های ساکن اردوگاه آنچنان افسرده بوده‌اند که نمی توانستند غذا بخورند یا بخوابند و حتی کودکان یازده ساله دست به خودکشی زده بودند.
موج واکنش‌های منفی مردم، دولت را وادار کرد که بیش از یک صد کودک پناهجو را همراه با خانواده هایشان از جزیره نائورو به استرالیا منتقل کند.
طرفداران حقوق پناهجویان هشدار دادند یک هزار پناهجوی بزرگسال در جزایر نائورو و مانوس، با بحرانی مشابه در زمینه سلامت روانی و مشکلات پزشکی متعدد دیگر دست به گریبانند.
حمید خزایی، پناهجوی ایرانی که در سال ۲۰۱۴ در اثر عفونت در ناحیه پا در جزیره مانوس درگذشت، یکی از دوازده نفری است که در اردوگاه‌های پناهجویان جان باخته‌اند. سال گذشته، تحقیقاتی در مورد علت مرگ حمید خزایی نشان داد که اگر او را زودتر برای درمان به استرالیا منتقل کرده بودند، می‌شد از مرگ او جلوگیری کرد.
bbc
