ایران از تصمیم قبلی خود برای اعزام نماینده ای به نشست دوحه قطر، که با هدف تلاش برای رسیدن به توافقی برای محدود کردن تولید برگزار می شود، صرفنظر کرده است.
وزیر انرژی و صنایع قطر گفته که انتظار می رود حداقل ۱۵ کشور تولیدکننده نفت که ۷۳ درصد سهم بازار جهانی را در اختیار دارند در نشست دوحه در روز یکشنبه شرکت کنند.
این نشست پس از ملاقات غیرمترقبه ماه فوریه با شرکت روسیه، عربستان سعودی، ونزوئلا و قطر در همین شهر، که در آن قول تثبیت میزان تولید نفت در سطح ماه ژانویه در صورت تعهد سایر تولیدکنندگان داده شد، برگزار می شود.
عربستان سعودی پیش از نشست دوحه گفت که اگر رقیب اصلی آن در منطقه، ایران، از محدود کردن سطح تولید حمایت نکند به آن تن نخواهد داد.
هدف نشست مقابله اعضای اوپک و کشورهای دیگر مثل روسیه با افت شدید قیمت ها به کمترین حد در یک دهه گذشته است.
ایران هفته پیش اعلام کرد که وزیر نفت در نشست دوحه شرکت نخواهد کرد اما مقامی را به دوحه اعزام خواهد کرد.
با این حال به گزارش شانا، شبکه اطلاع‌رسانی نفت و انرژی ایران، بیژن زنگنه وزیر نفت ایران شنبه شب به شبکه خبر گفت: “ما به این نتیجه رسیدیم که نشست دوحه برای کسانی است که می خواهند طرح فریز نفتی را امضا کنند و اگر می خواستیم نماینده ای از ایران در این نشست حضور داشته باشد برای این بود که حمایت خود را از این طرح نشان دهیم، اما از آن جا که قرار نیست ایران این طرح را امضا کند، بنابراین ضرورتی برای حضور نماینده ایران در این نشست وجود ندارد.”
در پی رفع بسیاری از تحریم های بین المللی علیه ایران پس از اجرا توافق اتمی، برجام، این کشور شروع به صدور مجدد نفت به بازارهای اروپایی کرد و مایل است به جایگاه سابق خود در بازار برگردد.
ایران هم اکنون روزانه ۳.۲ میلیون بشکه نفر تولید می کند که به گفته سازمان انرژی جهانی ۴۰۰ هزار بشکه بیش از آغاز سال است.
این کشور می گوید که قصد دارد تولید خود را تا آوریل ۲۰۱۷ به ۴ میلیون بشکه در روز برساند.
وزیر نفت ایران گفت: “ما به اعضای اوپک و برخی کشورهای غیر عضو اوپک همچون روسیه که با ما در ارتباط بودند گفتیم که باید واقعیت بازگشت نفت ایران را به بازار درک کنند زیرا اگر ایران بخواهد تولید نفت را در سطح ماه ژانویه تثبیت کند بدان معناست که هیچ اتفاقی در رفع تحریمهای این کشور نیفتاده است.”
به گفته ناظران با توجه به موضع گیری ایران در مورد نشست دوحه و شرط عربستان برای حمایت از محدود کردن تولید، یعنی پایبندی ایران به آن، چشم انداز موفقیت این نشست تیره به نظر می رسد.
بانک عظیم سرمایه گذاری گلدمن سکس آمریکا در گزارشی که هفته پیش منتشر کرد نوشت: “در نهایت ما معتقدیم که بزرگترین مانع در راه رسیدن به هر گونه توافق معنی داری (در این نشست)، مواضع متغایر عربستان سعودی و ایران خواهد بود.”
اما حتی اگر نشست دوحه به توافق برسد و این کشورها موفق به افزایش قیمت نفت شوند، با مشکل دیگری مواجه خواهند بود.
در صورت افزایش بها، تولید نفت شیل آمریکا که با هزینه بیشتری تولید می شود، می تواند افزایش یابد. به علاوه به گفته اداره اطلاعات انرژی آمریکا حجم ذخایر مصرف نشده نفت خام درحال افزایش است که از دیگر عوامل کند کردن قیمت است و اقتصاد ضعیف جهانی هم کمکی به تولیدکنندگان نمی کند.
بهای نفت خام از تابستان ۲۰۱۴ تاکنون از بشکه ای بیش از ۱۰۰ دلار به بشکه ای در حدود ۴۰ دلار در هفته گذشته رسیده و برای مدتی حتی به زیر بشکه ای ۳۰ دلار هم سقوط کرده بود.
تبعات سقوط نفت برای بعضی کشورهای تولید کننده ویرانگر بوده است. از جمله نیجریه با ۱۷۳ میلیون نفر جمعیت برای رفع نیازهای مالی به تولید روزانه ۱.۷ میلیون بشکه نفت وابسته است. ونزوئلا هم که با تورم سه رقمی روبروست برای پرهیز از ناتوانی در پرداخت بدهی هایش در تکاپوست.
bbc
