Sport, Sport World

با رفتن رونالدو رقیبان رئال چقدر شانس قهرمانی دارند؟

فینال این فصل لیگ قهرمانان فوتبال اروپا در مادرید برگزار می‌شود؛ شهری که در سال‌های اخیر قدرت برتر معتبرترین رقابت‌های باشگاهی جهان بوده است؛ در پنج فصل گذشته رئال مادرید چهار بار قهرمان این مسابقات شده و همشهری‌اش اتلتیکو دو بار نایب قهرمان.

اما با تغییرات بزرگی که در فصل نقل و انتقالات تابستانی (به خصوص در رئال مادرید) اتفاق افتاد، آیا می‌توان گفت این فصل تیم‌های دیگری بخت قهرمانی دارند؟ در آستانه آغاز رقابت‌های این فصل نگاهی انداخته‌ایم به برخی نکات کلیدی این مسابقات.

این نزدیکترین مسابقات سال‌های اخیر است؟

برتری سال‌های اخیر رئال مادرید در فصل گذشته ابعاد دیگری پیدا کرد؛ زمانی که آن‌ها تبدیل به اولین تیم لیگ قهرمانان با سه قهرمانی پیاپی شدند.

این در حالی است که قبل از قهرمانی رئال مادرید در سال ۲۰۱۷ هیچ تیمی حتی نتوانسته بود از عنوان قهرمانی‌اش (از زمانی که بازی‌ها با شکل کنونی برگزار می‌شود) دفاع کند.

هت‌تریک رئال مادرید در لیگ قهرمانان با هدایت زین‌الدین زیدان و فوق ستاره‌ای به نام کریستیانو رونالدو در داخل زمین به دست آمد. حالا هر دو نفر سانتیاگو برنابئو را ترک کرده‌اند.

مرکز تحلیل فوتبال “گریسنوت” هر سال بخت قهرمانی تیم‌ها در لیگ قهرمانان را بررسی می‌کند و برای اولین بار در سه سال اخیر رئال شانس اول قهرمانی نیست.

اگر دقیق‌تر نگاه کنیم گریسنوت می‌گوید شانس قهرمانی رئال مادرید از ۳۰ درصد در فصل ۱۸-۲۰۱۷ به ١٩/٤ درصد در فصل حاضر نزول کرده است.

طبق این تحقیق تعداد تیم‌هایی هم که در کورس قهرمانی هستند بیشتر شده است. دوازده ماه پیش رئال، بارسلونا و بایرن مونیخ روی هم ٦٩/٤ درصد بخت قهرمانی داشتند؛ حالا این عدد به ٥٩/٥ درصد کاهش پیدا کرده. اما بخت اول قهرمانی این فصل کدام تیم است؟

رئال بدون رونالدو خیلی ضعیف‌ شده؟

نظر گیوم بالاگ، کارشناس فوتبال اسپانیا را بخوانیم:

سئوال واقعی پس از رفتن رونالدو این است که می‌توان گفت رئال مانند “مرغی است که از قفس آزاد شده ؟”

رئال هنوز هم به اندازه کافی بازیکن با کیفیت دارد. این تیم زیر نظر خوان لوپتگی بیشتر بازی را در کنترل می‌گیرد، تعداد پاس‌های تیم افزایش پیدا کرده و مربی جدید توانسته این‌ها را به خوبی با سلاح مورد علاقه‌اش که استفاده از ضد حمله است، ترکیب کند.

این شیوه جدید بیشتر با نوع بازی کریم بنزما، مهاجم فرانسوی تیم سازگار است. او حالا مسئولیت بیش‌تری دارد، بیش‌تر صاحب توپ می‌شود و بیش‌تر به سمت دروازه شوت می‌زند. او تا اینجا پنج گل زده، درست به تعداد دفعاتی که وارد زمین شده است. گرث بیل هم همینطور. او حالا نقش بزرگ‌تری در تیم دارد و توانسته بخش عمده فضایی را پوشش دهد که رونالدو قبلا پر می‌کرد.

اما نگرانی کماکان پابرجاست: آیا آن‌ها می‌توانند چیزی را که رونالدو به تیم می‌داد به رئال این فصل اضافه کنند؟ با این که رونالدو در نیمه‌نهایی و فینال فصل قبل گل نزد اما تفاوتی که این ستاره پرتغالی در سال‌های اخیر ایجاد کرد، کماکان چشمگیر است.

فراموش نکنیم از بازیکنی حرف می‌زنیم که در نیمی از گل‌های رئال از فصل ۱۰-۲۰۰۹ تا ۱۸-۲۰۱۷ تاثیر مستقیم داشته (۱۰۵ گل و ۲۷ پاس گل). به بیان دیگر هر طور نگاه کنیم، فقدان او به چشم می‌آید.

آیا می‌دانستید؟ رئال مادرید برای بیست و دومین فصل پیاپی در لیگ قهرمانان بازی می‌کند که طولانی‌ترین رکورد تاریخ این مسابقات است. آن‌ها در تمام این سال‌ها از گروهشان صعود کرده‌اند و در هشت فصل اخیر به نیمه‌نهایی رسیده‌اند.

یوونتوس با داشتن رونالدو می‌تواند به فینال برسد؟

نظر مینا رزوکی، کارشناس فوتبال ایتالیا را بخوانیم:

یوونتوس هفت فصل پیاپی قهرمان سری‌آ شده است. آن‌ها قهرمان چهار دوره اخیر جام حذفی ایتالیا هستند و در چهار سال اخیر دو بار به فینال لیگ قهرمانان رسیده‌اند؛ هرچند که در فینال مقابل غول اسپانیایی “نابود شدند”.

آن‌ها تنوع تاکتیکی گسترده و تیمی متحد دارند. تنها مشکل یووه که ماسیمو آلگری هم به آن اشاره کرده نداشتن یک ستاره در کلاس جهانی است که بتواند سرنوشت بازی را تغییر دهد و قهرمانی اروپا را به ارمغان آورد؛ توضیحی مناسب برای جذب کریستیانو رونالدو، صاحب توپ طلای اروپا.

یوونتوس همچنین ماتیا کالدارا، یکی از آینده‌دارترین مدافعان ایتالیایی را فروخت تا لئوناردو بونوچی ۳۱ ساله را به تورین بازگرداند؛ حرکتی دیگر که نشانه تمایل باشگاه به موفقیت سریع بجای سرمایه‌گذاری برای آینده است.

یوونتوس که معمولا شروع‌های ضعیفی زیر نظر آلگری داشته حالا با ۳ امتیاز اختلاف در صدر جدول سری‌آ است. آن‌ها این فصل برای “سه‌گانه” دورخیز کرده‌اند و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان کم‌ترین انتظار هواداران تورینی است.

آیا می‌دانستید؟ آلگری در آستانه تجربه هفتاد و هفتمین بازی در لیگ قهرمانان است و در میان مربیان ایتالیایی فقط کارلو آنچلوتی (۱۵۳) و فابیو کاپلو (۷۸) از او سابقه بیشتری دارند.

اولویت بارسلونا و مسی لیگ قهرمانان است یا لالیگا؟

نظر گیوم بالاگ، کارشناس فوتبال اسپانیا را بخوانیم:

سخنرانی تابستانی لیونل مسی برای هواداران بارسلونا در ورزشگاه نوکمپ نشان داد آن‌ها چقدر از حذف در لیگ قهرمانان پارسال رنجیده‌اند. بارسلونا بازی رفت مرحله یک‌چهارم نهایی را ۱-۴ از رم برد اما با باخت ۰-۳ در بازی برگشت حذف شد. شکی نیست که بارسا می‌خواهد این کابوس را کاملا فراموش کند.

کارلس پویول، کاپیتان پیشین بارسا گفته شاید بد نباشد که قهرمانی در اروپا بجای اسپانیا، تبدیل به اولویت اول باشگاه شود. اما جرارد پیکه و تعدادی دیگر از بازیکنان در پاسخ گفتند که لالیگا باید اولویت اول باشد؛ اگر در لیگ خوب باشی شانس بیشتری هم برای قهرمانی در لیگ قهرمانان خواهی داشت.

به هر حال فراموش نکنیم که بارسلونا در سه فصل گذشته نتوانسته از یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان بالاتر برود و این یک ناکامی محسوب می‌شود.

تیم باید تقویت می‌شد که به نظر می‌رسد با جذب آرتورو ویدال، آرتور (بازیکنی مشابه ژاوی)، مالکوم و کلمان لانگله چنین شده است. مسی از تقویت تیم راضی است و ارنستو والورده، سرمربی تیم احساس می‌کند تیمی دارد که می‌تواند در تمام جبهه‌ها بجنگد.

آیا می‌دانستید؟ والورده تا به حال از یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان بالاتر نرفته است.

غافلگیری یا داستان رویایی بوفون؟

به رغم برتری مطلق قدرت‌های سنتی فوتبال اروپا در سال‌های اخیر، برای شگقتی‌سازها همیشه جا هست.

در فصل ۱۸-۲۰۱۷ لیورپول و رم توانستند به نیمه‌نهایی برسند؛ یکسال بعد از این که موناکو با عملکردی درخشان تا نیمه‌نهایی بالا رفت.

شگفتی‌ساز این فصل کدام تیم است؟

پاری‌سن‌ژرمن هنوز یک برنده تمام‌عیار نیست اما نامزد اصلی برای شگفتی‌سازی است. به رغم خرج‌های کلان (۲۰۰ میلیون پوند برای نیمار و حدود ۱۶۵ میلیون پوند برای کیلین امباپه) باشگاه فرانسوی از فصل ۵-۱۹۹۴ به این سو نتوانسته به نیمه‌نهایی مسابقات برسد. آن‌ها فصل قبل در مرحله یک‌هشتم و هر چهار فصل قبل از آن در یک‌چهارم حذف شدند.

اگر پاریسی‌ها بتوانند اول ژوئن در مادرید جام را بالای سر ببرند، احتمالا یک بازیکن بیشتر از بقیه خوشحال خواهد شد: جان‌لوئیجی بوفون که این تابستان پس از ۱۷ سال از یوونتوس جدا شد.

گزینه دیگر، باقی ماندن جام در مادرید حتی با فرض پایان یافتن اقتدار رئال است. میزبان فینال “واندا متروپولیتانو”، ورزشگاه خانگی اتلتیکو است؛ عاملی که انگیزه‌ای مضاعف به دیگو سیمئونه برای پربارتر کردن دستاوردهایش می‌دهد.

مربی آرژانتینی دو بار تیمش را به فینال رسانده: سال ۲۰۱۶ در پنالتی به رئال باخت و سال ۲۰۱۴ در حالی که یک دستش روی جام بود، سرخیو راموس در دقیقه ۹۳ گل تساوی را زد و اتلتیکو در وقت‌های اضافه ۱-۴ به حریف همشهری باخت.

با توجه به باقی ماندن آنتوان گریزمان در باشگاه، بسیاری اتلتیکو را بخت اصلی قهرمانی در اسپانیا می‌دانند، ضمن این که سیمئونه پیروزی در اروپا را هم خیلی خوب بلد است.

bbc