به گفته احمد حسینی، سخنگوی امورفضایی وزارت دفاع ایران، هدف از پرتاب “تحقیقاتی” این ماهوارهبر “رسیدن به مدار نبود” و “با هدف زیرمداری انجام گرفت.”
منظور از سوخت ترکیبی، ترکیبی از سوخت جامد و مایع است؛ به گزارش رسانه های ایران ماهوارهبر ذوالجناح در مرحله اول و دوم از سوخت جامد و در مرحله سوم از سوخت مایع استفاده میکند.
آقای حسینی همچنین گفت ماهوارهبر ذوالجناح همچون سیمرغ نیاز به “پایگاه ثابت ندارد.
برنامه موشکی جمهوری اسلامی ایران همواره با اعتراض آمریکا و اتحادیه اروپا روبرو بوده است و آمریکا یکی از دلایل تحریم گسترده ایران را ادامه برنامه موشکی اعلام کرده است.
مقامهای ارشد ایران بارها بر دفاعی بودن برنامههای موشکی تاکید کرده و هرگونه مذاکره برای محدود کردن آن را غیرقابل قبول دانستهاند.
برخی از موشکهای نظامی ایران مانند شهاب ۱، ۲ و ۳ و قیام ۱ و عماد از سوخت مایع استفاده میکنند و برخی دیگر مانند فاتح، ذوالفقار و سجیل از سوخت جامد.
ایران یک برنامه فضایی فعال هم دارد و پرتاب ماهواره “امید” در سال ۱۳۸۷ اولین تجربه ایران در این زمینه بود.
مقامهای غربی بویژه آمریکا میگویند برنامه فضایی ایران که با مشارکت سپاه پاسداران و وزارت دفاع انجام میشود پوششی برای دستیابی به موشکهای بالستیک قارهپیما است. ایران این را تکذیب میکند.
با اینکه موشکهای ماهوارهبر و موشکهای بالستیک قارهپیما شباهتهایی دارند اما به گفته کارشناسان تبدیل موشک ماهوارهبر به موشک قارهپیما کار آسانی نیست هرچند تجربه موشک ماهوارهبر ممکن است تا حدودی به کار ساخت دیگری هم بیاید.
آمریکا، اسرائیل و عربستان برنامههای موشکی و فضایی ایران را “تهدیدی” برای منطقه میدانند و خواستار این هستند که با زیر فشار گذاشتن تهران از جمله از راه تحریم این برنامهها را متوقف کنند.
ایران اما تداوم برنامه فضایی خود را نشانه پیشرفت و شکست سیاست فشار و تحریم میخواند.
bbc